De Financiële Telegraaf, 15/09/07

Doorstart teakfondsen moet beleggers redden

AFM vertrouwt op goede wil aanbieder

door Manno van den Berg
AMSTERDAM (DFT) - Het ingrijpen van de Autoriteit Financiële Markten (AFM) in teakhoutbeleggingen zal geen reeks faillissementen opleveren. Aanbieders die te licht werden bevonden voor een vergunning kunnen namelijk een ’doorstart maken’, als ze de beleggingen maar in een ander jasje gieten. Beleggers hoeven hun bomen dus niet voor een spotprijs van de hand te doen, maar zullen wél zelf moeten waken tegen aantasting van hun rechten in dat veranderingsproces. De AFM grijpt pas in bij regelrechte oplichting, stelt AFM-directeur Theodor Kockelkoren.

Enkele tienduizenden beleggers in teakhout zitten in een penibele positie. Vooralsnog kregen slechts drie van 44 aanbieders een vergunning, waaronder Terra Vitalis en Teakwood International. Fondsbeheerders zonder vergunning klagen dat ze gedwongen worden de stekker eruit te trekken. De beleggingen moeten afgebouwd worden, nieuwe beleggers mogen niet worden aangetrokken. Dan kan een aanbieder de tent wel sluiten. De zittende beleggers vrezen voor hun inleg. Wie geeft er een goede prijs voor boompjes die nog jarenlang moeten groeien?

Al met al heeft het ingrijpen van de toezichthouder voor hen iets weg van een doktor die een chronisch zieke patient wil genezen middels een fatale aderlating.

AFM-directeur Kockelkoren betwijfelt echter ten sterkste dat er teakhoutfondsen vanwege de regelgeving zullen omvallen. En ingrijpen in het ’het wilde Westen’ was een noodzaak gezien eerdere schandalen. „De politiek stuurde er een sheriff op af om de beleggers te beschermen.”

Kockelkoren sluit niet uit dat aanbieders het regulerende optreden als excuus zullen aanvoeren voor pijnlijke ingrepen of er tegenvallende rendementen mee weg zullen cijferen. Alleen de noodzakelijke herstructurering van de beleggingen slurpt al geld én rendement. Het gros van de aanbieders is volgens Kockelkoren echter welwillend. „Het mogen cowboys zijn, maar dat ze geen vergunning hebben gekregen wil nog niet zeggen dat het ook oplichters zijn.”

De herstructureringen die fondsen nu moeten doen om actief te mogen blijven, is volgens Kockelkoren een goede testcase voor beleggers om te bepalen of ze in een betrouwbare partij hebben belegd.

Aanbieders kunnen participaties van de verkooporganisatie in Nederland ombouwen naar obligaties of aandelen die het daadwerkelijke plantage- of bosbouwbedrijf uitgeeft. „Je hebt dan te maken met een onderneming die geld ophaalt middels obligaties of aandelen. Net als een Philips of een Shell vallen ze dan onder de prospectusplicht, een lichter regime dan het vergunningenstelsel.” Daarmee zijn beleggers geholpen, omdat de belegging in een ander jasje gewoon kan doorlopen. „Ze hoeven de bomen niet om te hakken.”

Copyright de Telegraaf 2007